Contacontos de Carmen Domech

Contos para pasalo de medo

Da señora Antonia din que é unha meiga. Será polo seu aspecto? Sombreiro picudo, nariz afiada, verruga no rostro, a costa encurvada, andar decidido e saia morada.
Ou polos seus amigos? Bandidos, pantasmas, morcegos e almas.
Pero a señora Antonia, a través de cinco historias, achegaranos a un mundo de tebras onde, co humor, o amor e o terrorrrrr, ímolo pasar de meeeeedooooo.

Pastoreando alegrías

A cabra Micaela e a súa pastora “están como unha cabra”. As alforxas de Micaela, en lugar de queixo e pan, levan contos e contiños todos toliños de atar. Son historias sen sentido que nos fan sorrir, e nos enchen de alegrías e de gañas de vivir. Ven a pastorear a risa e a xogar coas palabras.

Orellas de trapo

Aínda que se teñan orellas de trapo, pódense escoitar moitas cousas ao noso arredor.
Imos coñecer o mundo a través do noso entorno inmediato, dos nosos amigos dos contos. E eles vannos axudar a achegarnos aos demais e a coñecernos mellor a nós mesmos.

Elefantes que contan contos

Dende a selva profunda, perdida e descoñecida, e a granxa próxima, que nos trae os ovos e o queixo que comemos, veñen animais a falarnos das súas vidas.

Neles vemos o valor da amizade, a cooperación, a riqueza que nos aportan seres doutras culturas, e axúdannos a entender que todos/as somos diferentes e todos/as somos iguais.

Contacontos de libros contentos

Os libros da miña casa tolearon por completo. A cada un aconteceulle un suceso incrible e viaxan nunha maleta de acá para alá querendo contar cadaquén a súa historia. Hainos de todo tipo: tímidos, divertidos, intrépidos, deliciosos, ¡pero… ai! Coidado e prudencia, con cautela temos que escoitar algún dos seus relatos, tamén cousas escalofriantes contan estes libros, pois de todo lles pasou.