XV Festival Internacional de Títeres Galicreques

Pelos recibe a misión de entregar unha bolsa de diñeiro que lle deu o señor Churripito para que leve á súa muller Mari Castaña, que se quedou sen diñeiro. Aquí empeza a nova aventura do gran Pelos. Poderá levar a bolsa a Mari Castaña intacta? Non te perdas a aventura de Pelos, con Antonio “o Chori” esperando en calquera esquina a que a fortuna lle sorría. Desaparece o Paso de Semana Santa e piden un rescate para devolvelo. A Semana Santa está preto e o Paso ten que saír. Conseguirá Pelos atopar o Paso? Risas e emoción están aseguradas ata o final da historia.

A historia comeza con catro personaxes moi enfadados que perseguen aos seus animais que se escaparon: Pupi é un can medorento ao que lle gusta cantar; Misina é unha gata vexetariana á que lle gusta bailar; Barto-lo é un burricán poeta que se nega a traballar no campo e Kiriko é un galo durmiñón e rockeiro. Así que esca-pan ao bosque, fanse amigos e forman xuntos unha banda de rock. Pero, de súpeto, estala unha tormenta e terán que buscar refuxio, descubrindo a casa dos Porcos do Saco…

Dende o pobo de Augasclaras, chega a carteira para repartir o correo aos nenos e nenas que están na biblioteca.
É unha correspondencia moi especial; unha carta é de Clementina, a tartaruga sen cuncha que viaxa ceibe polo mundo. Outra é da elefantiña Rosa Caramelo, que abriu unha porta para que as elefantas e elefantes da súa manada xoguen, coman e vivan xuntos e iguais. Tamén hai unha rapaza que, para gustarlle ao seu gran amor, vaise desfacendo de aspectos persoais como a forma de peitear os seus cabelos ou o feito de estar sempre a cantaruxar. Finalmente dáse conta e pensa “eu vou comigo” e decide ser ela mesma a risco de non gustarlle ao seu amor.

Finisterrae, o último ultramarinos é unha homenaxe a eses negocios que nos proporcionaban todo o necesario para poder vivir, e tamén unha chamada de atención pola pronta desaparición destes singulares comercios.
A través dos personaxes de Berto, herdeiro dun Ultramarinos cunha longa tradición que está a punto de pechar, e Mónica, unha antiga compañeira de instituto que tivo que retornar ao pobo despois de moitos anos vivindo na gran cidade, a autora María Lado, mesturando o teatro de actor e o teatro dos obxectos, fai unha radiografía traxicómica da sociedade galega, alertando dun futuro gris que non se salva só cun flotador de parruliño.

Cos elementos do radioteatro, o circo criollo, os monicreques de luva e a música en vivo constrúese unha mirada da vida do bandido rural arxentino, Juan Bautista Vairoleto. Vairoleto é un gaucho libre da pampa que, canso de tanta inxustiza, enfrontarase ao cobizoso Banqueiro Manganaro, que roubou bancos e banquetas deixando ao pobo de parado, privado do descanso.

Un desfile de divertidos personaxes que, nos breves momentos da súa existencia sobre a escena, pretenden atrapar aqueles pequenos momentos poéticos que se atopan escondidos na vida diaria. Estes personaxes, cos seus soños e frustracións, cos seus éxitos e fracasos, nárrannos o eterno drama da traxicomedia humana…

Varias marionetas de fíos desfilan e exhiben as súas habilidades. Todas elas presentan un truco, unha fantasía ou unha sorpresa, levando ao público ata un mundo máxico e encantado! Toda a acción dun circo pero en marionetas, co tradicional trapecista, contorsionista, malabarista, etc.

A Nena do fío tece os seus mundos oníricos para achar A Paz. Soña con Mens, un neno cun enorme nobelo sobre a súa cabeza do que quere librarse. Para iso, emprende unha viaxe sideral buscando respostas aos seus problemas.

Tolitates, movido por unha atracción se cadra máis tola ca el, sáltase todas as sinais de perigo e escapa da cordura sen pensar que sempre pode haber alguén máis transgresor ca el. Un persoeiro que irá atopando situacións e personaxes absurdos que loitan polo protagonismo nas táboas dun teatro.

Nino & Mambrú, os irmáns limpabotas.
Vide ver aos últimos do seu gremio.
Vide ver a súa técnica fina, milenaria.
Vide ver e a ter á vosa mercé a estes dous servos dos zapatos do pobo.
Que o fagan ben ou mal, xa é outro cantar, pero vide.
Vide velos!