XV Festival Internacional de Títeres Galicreques

Manuel é un neno sumido na era dixital e as novas tecnoloxías. Este verán viaxará a Aguasfrescas, o pobo onde vive o seu avó Fermín. Pero alí terá que adaptarse a unha forma de vida totalmente diferente: os nenos non xogan a videoxogos senón que cazan gamusinos, só hai cobertura na eira e a maioría das xentes non saben o que é un influencer, e ademais falan de cousas que el non acaba de entender. Grazas a Juanilla, unha nena do pobo, o seu avó e Puchi (unha musaraña moi especial) coñecerá a beleza que hai na natureza e na cultura rural que se está a perder a pasos axigantados. Todos eles colaborarán para acabar cunha ameaza que sofre o pobo e en especial a horta do seu avó Fermín: unha fábrica que produce uns residuos cuxa toxicidade ameaza a vida natural de Aguasfrescas.

Seguindo a súa tónica de humor, o Mago Paco ofrécenos unha vez máis un espectáculo de maxia infantil cheo de risas, cor e moitas sorpresas.
A maxia do Mago Paco caracterízase pola posta en escena de elementos visuais e moi rechamantes que provocan unha dinámica constante enriba do escenario.

Seu Biu é un vello brincador que non deixa que a súa idade nin a morte poñan fin á súa alegría de vivir. A pesar de vivir só e ser obxecto de moitas críticas e envexas, vive sorrindo e bailando, feliz e despreocupado. Ten música, danza e, sobre todo, unha forte conciencia da súa profunda conexión coa natureza.
Un día, a Morte decide buscalo. Pero cando chega á casa do ancián, é recibida dun xeito totalmente inesperado…

Pallasa só tiña unha misión na vida, ser feliz e facer felices aos demais. Un mal día ela e a súa cuadrilla de peluches e xoguetes abandonados acaban no cubo do lixo. Corren un gran risco. O camión do lixo “o triturador” está en camiño e quere devoralos.
Pallasa corre pola cidade en busca de axuda, sorteará mil perigos urbanos e atopará a moitos nenos e nenas que quererán axudala.

Podédesme dicir que tería que facer unha asustada galiña para esconderse de Dona Culebra? Non o sabedes?
Menos mal que Ratorratón, o máis popular de todos os animais da granxa, ten unha desbordante imaxinación e unha irrefreable afección polos disfraces.

Esta é a vida de Elzeard Bouffier, un humilde pastor que durante anos plantou árbores e non llo contou a ninguén. Só ao noso narrador, que ao longo do espectáculo irá descubrindo unha das máis fermosas e esperanzadoras fábulas; un esforzo, por pequeno que sexa, pode cambiar o mundo e facelo máis habitable.

É a historia de tres pequenas porquiñas que vense obrigadas a saltar ao mar para sobrevivir e buscar aos seus pais. Na granxa comezan a pasar cousas que elas van descubrindo, vanse desvelando personaxes misteriosos que aparecen e cámbiano todo, polo que as tres porquiñas deben enfrontarse en solitario a unha longa viaxe. Poderán logralo as tres xuntas? Sun, Quim e Xa, cada unha coas súas inquietudes e as tres coa necesidade de sobrevivir e facer da súa vida algo mellor.

Miragres é un espectáculo sobre as Cantigas de Santa María de Alfonso X representado por una compañía de moinantes con monicreques e música en directo.
Un total de once pezas, unha cantiga de loor e dez milagres ou feitos extraordinarios, que acontecen con mediación divina de Santa María.
Por primeira vez contemplaremos a Santa María obrar os milagres da man dos monicreques cunha estética baseada nas magníficas miniaturas que acompañan ás cantigas nos libros orixinais.
Para conseguir un mellor seguimento das accións, as músicas foron arranxadas rebaixando os ornamentos e suprimindo retrousos, achegándoas aos romances populares.

Ondina vive xunto ás ondas do mar, onde elas rebentan e enchen de espuma a praia.
Durante moitos e moitos anos, apenas a espuma bañaba a area da praia. E era aí que Ondina brincaba coa espuma do mar.
Mais novos obxectos con sons, cores e formas extraordinarias xurdiron na súa vida e a Ondina gustáballe brincar con eles.
Parecían unha nova especie moi amigable e pouco a pouco foron introducíndose na súa vida e, canto máis se adentraban, máis os necesitaba. Ata que o PLASTIKUS volveuse absolutamente indispensable.
E así creceu, creceu, creceu na súa vida e Ondina rapidamente descubriu que xa ficaba por todos lados! Por todas partes o mesmo!